Tweede dag Wheels of Love 2022

Lieve supporters,

Vanmorgen een latertertje. Om half acht ontbijt. Kwart over acht in de bus. Reden het zou gaan regenen. Later in de ochtend zou het droog worden. Een rit naar de sart van drie kwartier. Werden lekker op een hoog punt afgezet. Dus begonnen we met een mooie lange afdaling.

Er waren wel drijgende luchten, maar het bleef de hele dag droog. Prima niet te warm weer om te fietsen. Er waren mooie glooiende stukken, Lekker naar beneden en een mooie aanloop om de heuvels aan te vallen.

Er werd ook gedisciplineerd gefiets. Achter elkaar..Hou je elkaar uit de wind. Dat heet hier in Israel een treintje.

We hebben ook een hele goede leider van onze on road groep. Heel enthousiast en tijdens de pitstops krijgen we ter ontspanning yoga lessen.

Totaal vandaag 75 km in de benen en je merkt dat het de tweede dag is aan je spieren.

Laatste stuk was een klim van 2 1/2 km naar het hotel- Een echte killer killer als je de hele dag al op de fiets gezeten hebt.

Ten slotte allemaal weer voldaan terug in het hotel We hebben dag twee volbracht.

Kijken uit naar morgen.

Houden jullie op de hoogte

Wheels of love dag 1

Dachten vanochtend dat het droog zou blijven, maar het begon helaas met een fikse regenbui en beklimming. Klaarde snel weer op en onze jerseys waren snel weer droog. Door de regen waren er heel veel lekke banden, waardoor we vaak moesten stoppen. Erez onze road leader heeft een kleine yoga les gegeven tijdens de break, goed om de spieren te rekken en strekken. Ook dit keer waren de bergen niet lager voor ons gemaakt. We eindigden met een 15 km lange klim. Het was al met al een hele geslaagde eerste dag. Op naar morgen!

Verhaal van Frits Barend

Mijn eerste deelname aan de Alyn Ride, the Wheels of Love, is onderdeel geworden van een missie. Die missie heet Derk Sauer, Nederlander van geboorte, maar al dertig jaar wonend in Moskou. Derk wilde graag een keer naar Israel en omdat we beiden fanatieke fietsamateurs zijn, besloten we dit jaar onze jaarlijkse tocht in de Vlaamse of Waalse Ardennen in te ruilen voor de Israëlische Ardennen. Maar voor het zover was, deden we een dag Jeruzalem met de wandeling naar de Kotel en een dag Tel Aviv op de fiets met uiteraard een bezoek aan Jaffo. Waar we kwamen, hoorden we Russisch praten. Derk ontmoette of Russische joden die nog in Rusland wonen, maar massaal vakantie vieren in Israel of Russen die waren geëmigreerd. Derk was kortom thuis en ik was de vreemdeling. Bij de fietstocht heb ik sterk de indruk dat Derk de enige niet-joodse deelnemer is aan the Wheels of Love. U kent Joden, dus is hij dan wel geen vreemdeling maar wel een bezienswaardigheid. Where is that man from Moscow? Look there. Thanks. Hai Derk, can we make a picture with you? Sommigen wilden hem ook voederen, maar dat was verboden want Derk is vegetariër. Het fietsen vorderde, de etappes zijn droog, heet en hoog. Ik wist al dat Derk een betere fietser was en dat hij beter Russisch spreekt. Maar dat hij zich na zes dagen Israel al bijna meer thuis voelt tussen Massada en Tel Aviv dan ik, dat heeft me verrast, aangenaam verrast dat wel. Als er een briet mila komt, duw ik al die Amerikanen weg en neem ik hem op schoot.

Verhaal van de road+

Dankzij Frits Barend rijd ik nu mee met de Alyn Ride. En maak ik voor het eerst kennis met Israel. Dat betekent een overvloed aan indrukken en ervaringen.

Swingend Tel Aviv- waar onroerend goed prijzen hoger zijn dan Amsterdam en gebouwd wordt als in Dubai of Miami. Religieus Jeruzalem. Je kent de beelden van de klaagmuur- maar de orthodoxe joden met hun verschillende hoofddeksels die hun geografische afkomst duiden- dat wist ik niet. Vrouwen met zwarte leggings en rokjes op hun racefiets- en dan nog hard kunnen rijden ook. Israelische wijn! Fietsen door de indrukwekkende Negev woestijn terwijl gevechtsvliegen boven ons hoofd cirkelen.

Het conflict is nooit ver weg. Maar in het straatbeeld geen militairen of overheersende security. Een Arabisch dorp waar het leven gewoon zijn gang lijkt te gaan. Ook dat is Israel. Straaljagers die over de Dode Zee vliegen- terwijl in de eetzaal honderden dikke Russen zich op het buffet storten. Het middaggebed van onze groep in Masada.

Eindeloze uitzichten. Tropische hitte in de Negev en een uur busreis later de koelte van Jeruzalem. Heerlijk vegetarisch eten en de ontdekking dat iemand die vegan is eigenlijk kosher eet. Maar vooral de overdonderende gastvrijheid en trots op hun land dat zo van verschillen aan elkaar hangt dat ik er duizelig van word.

Vandaag fietsten we met z’n vijftienen door de woestijn. Alle wegen waren afgezet. Voor ons motorpolitie, achter ons een ambulance, een luxe bus als bezemwagen, een mecanicien, een fotograaf, twee profs om op kritieke momenten een duwtje te geven. Bij elke stop perfecte verzorging. Zelfs de renners van Sky krijgen niet zulke verzorging!

Verkiezingen

Vandaag een super lange rit langs de Dode Zee en suprise suprise de hele dag wind tegen! Het is razend druk op de weg in verband met de verkiezingen waarvoor iedereen een vrije dag heeft gekregen. Jammer genoeg voor al deze mensen moesten zij heel lang op ons wachten totdat wij onder leiding van de geweldige politie agenten gepasseerd zijn. Vandaag waren er een grote groep van de onroad plus mee zodat wij een giga groep waren. Helaas moesten wij heel vaak stoppen en wachten op de achterblijvers (niet de Hollanders want die zaten natuurlijk voorin onder leiding van Joop, Vera, Manja, Micha, Jaron, Frits en Robin en Maurits) die 6km achter de groep fietsten. De lunch hadden we in een oase waar heel veel orthodoxe mensen in een natuurlijke bron aan het pootje baden waren. Zij waren daar vandaag omdat zij op shabbat daar niet de gelegenheid voor hebben. De BQ's stonden in grote getale te roken en de kinderen spetterden in het water. Omdat wij zoveel tegenwind hadden kwamen wij overal te laat aan en is de rit met 10km ingekort maar we hebben er toch nog 70km gereden. Daarna in de bus naar Jeruzalem waar wij morgen gaan fietsen.

Waar zijn de winkels?

Vandaag gaat de rit van |Ein Bokek naar Masada, een oude verblijfplaats van Joods verzet van de Zeloten egen de Romeinse koning Herodes. Maar voor wij er zijn hebben wij 95km af te leggen. Het eerste stuk voert langs de Dode zee waar zout gewonen wordt. Al snel begint er een serieuze klim. Van 400m onder zee

niveau tot 400m boven zeeniveau. Het uitzicht was fenominaal. Gedurende de hele dag wordt het tegemoet komend- en achteropkomend verkeer tegen gehouden door de politie, wat niet altijd door de bestuurders in dank wordt afgenomen, maar onze veiligheid staat voorop. Na de eerste twintig kilometer begint het echte zware werk en vele memsen hebben een rust pauze nodig in de bus totdat zij weer op de fiets stappen. Na de lunch was ons een mooie afdaling beloofd maar viel dat even vies tegen; weer klimmen todat we in Arad aan kwamen. Na Arad zou het ECHT alleen maar 20km afdalen zijn, maar wat kwamen wij weer becrogen uit. De neuzen van de organisatie werden steeds langer. Aan het eind van de dag was er de optie Masada te beklimmen en een soort van prive tour. Marja liet verstek gaan omdat er geen shop mogelijkheden op Masada zijn.Hoe zeer onze benen ook pijn deden, wij wilden dit niet missen en sleepten ons naar boven. Een prachtige zonsondergang was onze beloning.

Gone against the wind

Vanuit alle windstreken kwamen er bussen naar Yatir forrest. Na vertrek een straffe wind tegen en dat zou de hele dag zo blijven. Yatir is aangelegd door het Joods Nationaal fonds. Slingerend gaan wij door Yatir. Na Yatir gaan we de helling op naar Arad om vervolgens 20km af te dalen naar de Dode zee. We sluiten af met een laatste valse klim naar het hotel. Morgen Massada.

Een warm weerzien en fietsen monteren.

Wat een warm weerzien met alle bekende gezichten bij Alyn, Brenda, Katy en Koos en vele andere vrijwilligers. Eerst melden wij ons om in te checken. Krijgen onze tags, bidons en t-shirt, die dit jaar heel klein vallen. Dan naar de kelder om de fietsen te laten monteren door een leger van fietsenmakers. Drie dagen lang zetten zij honderden fietsen in elkaar. Als alle fietsen in elkaar zitten maken wij een groepsfoto

Helaas staat niet iedereen op de foto omdat er over drie dagen verspreid ingecheckt kan worden. Overal staan heerlijke hapjes en drankjes. We gaan nu aftellen tot zondag!!