Het zou de laatste dag worden van onze 5 dagen door de Negev voor de kinderen van Alyn.
Hoe voel je je na 4 dagen achter elkaar fietsen, waar je nog een vijfde dag aan toe moet voegen.
Een dag die de zwaarste wordt want we gaan van de Dode Zee – 400 meter naar Jerusalem + 800 meter.
Dus echt wel een gespannen start.
Eerst een stuk met de bus naar onze fietsen en dan op pad.We zouden beginnen met 28 km klimmen tot de lunch.

Na 9 km al een stop. De weg die wij moeten fietsen, moest nog vrij worden gemaakt van verkeer. Er stond al een file door ons, dus die moest eerst doorgelaten worden.
Deze weg naar Jerusalem was nog nooit aan beide zijden afgesloten geweest Voor al het verkeer. Nu wel voor Alyn.
Na deze stop begon pas het echte werk, we moesten 800 meter klimmen. Op zich ging het ons goed af, maar het was wel lang, zwaar en heet. Gelukkig was er bij de top een stop. Even bijkomen.
Toen nog 10 km naar de lunch, ook weer klimmen maar nu was het niet zo lang en slechts + 250 meter.

Om veiligheids redenen konden we niet door Oost-Jerusalem fietsen. Dus alle fietsen ingeladen en wij in bussen.

Dat was dus een meevaller, want dat scheelde nog al wat nieuwe klim partijen naar Alyn

Hierdoor restte er nog maar 14 km voor de finish bij Alyn.
Dus je ziet maar weer, de mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest.

De 32 deelnemers van Nederlandse origine verzamelde zich voor de finish, om zoals bij de elfstedentocht gelijk te eindigen.

Het fietsen zat er op, voldaan en nog monter aan het eind van deze geweldige ervaring, met een fantastische Nederlandse ploeg, een voortreffelijke organisatie en een onvergetelijke ervaring rijker.

Waar doen we het allemaal voor? Het gaat niet om het fietsen, het gaat om al die vaak zwaar gehandicapte kinderen, die ons met blije gezichtjes ontvangen en die zoveel zorg en aandacht nodig hebben. Kinderen uit alle groepen van de Israelische samenleving.

Vervolgens de afsluitingsceremonie.Waar kinderen fietsend langskomen met vlaggen van alle deelnemende landen. Er wordt een award uitgereikt aan 10 kinderen die drie maanden hebben getraind om binnen hun eigen mogelijkheden mee te fietsen met de Wheels of Love.

Het is moeilijk over te brengen, maar de Wheels of Love geeft je een heel wa gevoel.

Misschien kunnen jullie je voorstellen als 400 fietsers, politie, vrijwilligers, staf, ouders en kinderen, onder aanvoering van Rochele, in haar rolstoel, afsluiten met het Hatikva.

Tot volgend jaar!