Op woensdagochtend zijn we weer vroeg op, vannacht waren we zonder de offroad en challenge, zij fietsten een ander traject en sliepen daardoor op andere plekken.

Na het ontbijt stappen we weer op onze fietsen, het weer is prachtig, en we fietsen richting Rosj Hanikra. Er loopt een prachtig fietspad van Rosj Hanikra langs de kust naar Achziv. Je ruikt en ziet de zee, wat een feestje.

Bij Achziv verlaten we de kust en gaan we dwars door de pardeshim. De weg gaat geleidelijk omhoog, het wordt weer echt klimmen, het is warm maar het uitzicht is prachtig, je moet om je heen kijken en jezelf afleiden en aan andere dingen denken, want alles doet pijn, je benen, je rug, je nek. Automatisch denk je aan de kinderen van Alyn aan hun doorzettings vermogen en dan kan je weer verder.

Na 25 kilometer is iedereen toe aan de eerste pitstop. Het is de moeite waard een prachtig uitzicht. Na de pauze richting Carmiel, met flinke klimmen. Aan het eind van de laatste klim wordt het heel donker en begint het te donderen. Binnen een paar seconde heeft iedereen zijn jasje aan. We beginnen aan de afdaling, we gaan zo hard naar beneden, we halen de bui in, we worden niet nat. In Carmiel schijnt de zon en nuttigen wij op het gras de lunch. De burgemeester van Carmiel komt ons begroeten en vertelt hoe trots hij op zijn stad is en hoe trots hij op de rijders van de wheels of love is. De challenge luncht ook met ons, zij komen redelijk gefrustreerd uit een bus, zij konden de rit niet afmaken vanwege het hele slechte weer. Het water stroomde Nasr beneden.

We gaan nu met bussen naar Jerusalem, de laatste avond, Jospeh krijgt zijn gele jasje, de bekroning van 5 jaar meerijden. Met een knal feest wordt de avond afgesloten. Het is morgen weer vroeg dag.