Na een eiwitrijk ontbijt, stonden alle rijders van de onroad om 8 uur klaar voor vertrek. In tegenstelling tot de tweede dag gingen wij onmiddellijk klimmen. Voor de spieren is dat erg zwaar, een stijging van 10%. dat voel je door je hele lijf. We werden na 12 kilometer beloond met een prachtig vergezicht over het meer van Kinnerth.

Na de korte pauze, gingen we weer verder met kilometers klimmen, op naar de eerste pitstop, daar staan bananen, heerlijke japaanse peren, dadels, appels en veel zoute nootjes en natuurlijk liters water. De bidons worden weer gevuld. We klimmen we weer gestaag verder. Om half 12 is de lunch op dezelfde plek waar we gisteren de pitstop hadden. De plek waar al die tanks staan. (zie foto van gisteren)

Volgens de gegevens moeten we na de lunch nog een klein klimmetje doen, maar dat valt tegen, na iedere bocht denk je dat je er bent, helaas we moeten verder.Vandaag hebben we 1100 hoogte meters gemaakt. We zijn trots op e;kaar en op ons zelf. Maar als we dan eindelijk naar beneden gaan, is de afdaling geweldig. Sommigen gaan zo hard dat er 65/70 km op de teller staat. Tijdens de afdaling gaat het ook nog even heel hard regenen, stoppen om je jasje aan te doen is een optie, de meeste doen dat echter niet, we gaan door tot we beneden zijn, aan de oevers van het meer van Kinnereth. Ondertussen schijnt de zon alweer. Om 15:00 uur zijn we bij het hotel waar de tonijnsalade de eieren en flesjes bier alweer op ons staan te wachten.

Judy Link en Arnold Troostwijk schrijven ook een blog, heel leuk om hun ervaringen te lezen.

www.judy4alyn.nl www.arnoldopdefiets.nl

.