Laatste training voor vertrek.

Nog 6 dagen 17 uur en 16 minuten voor het vertrek van de Wheels of Love 2018. Vanochtend de laatste training voor vertrek. Esther, Bernhard, Marijke, Marion en Daphna trotseerden de kou vanochtend en hebben nog even 70km gefietst. Fietsen gaan vanaf vandaag in de fietskoffers en vanaf dinsdag begint de grote uittocht naar Israël. Vanaf zondag zullen wij obs best doen verslag te doen van onze fietstocht in de Negev.

Opnieuw de Golan op

Na een eiwitrijk ontbijt, stonden alle rijders van de onroad om 8 uur klaar voor vertrek. In tegenstelling tot de tweede dag gingen wij onmiddellijk klimmen. Voor de spieren is dat erg zwaar, een stijging van 10%. dat voel je door je hele lijf. We werden na 12 kilometer beloond met een prachtig vergezicht over het meer van Kinnerth.

Na de korte pauze, gingen we weer verder met kilometers klimmen, op naar de eerste pitstop, daar staan bananen, heerlijke japaanse peren, dadels, appels en veel zoute nootjes en natuurlijk liters water. De bidons worden weer gevuld. We klimmen we weer gestaag verder. Om half 12 is de lunch op dezelfde plek waar we gisteren de pitstop hadden. De plek waar al die tanks staan. (zie foto van gisteren)

Volgens de gegevens moeten we na de lunch nog een klein klimmetje doen, maar dat valt tegen, na iedere bocht denk je dat je er bent, helaas we moeten verder.Vandaag hebben we 1100 hoogte meters gemaakt. We zijn trots op e;kaar en op ons zelf. Maar als we dan eindelijk naar beneden gaan, is de afdaling geweldig. Sommigen gaan zo hard dat er 65/70 km op de teller staat. Tijdens de afdaling gaat het ook nog even heel hard regenen, stoppen om je jasje aan te doen is een optie, de meeste doen dat echter niet, we gaan door tot we beneden zijn, aan de oevers van het meer van Kinnereth. Ondertussen schijnt de zon alweer. Om 15:00 uur zijn we bij het hotel waar de tonijnsalade de eieren en flesjes bier alweer op ons staan te wachten.

Judy Link en Arnold Troostwijk schrijven ook een blog, heel leuk om hun ervaringen te lezen.

www.judy4alyn.nl www.arnoldopdefiets.nl

.

De Golan op

De weersvoorspelling is niet best, midden in de nacht heeft het ontzettend geonweerd. Met wat druppels regen zijn we vertrokken, veel hadden hun jasjes aan. Wat niet echt nodig was. Want na 5 kilometer begon de klim van 25 kilometer. Het was afzien, maar met de kinderen van Alyn in ons hoofd vlogen wij de bergen op. Ondertussen genoten wij van de mooie vergezichten op de Golan. Schokkend was ook de ruines te zien van de oorlogen op de Golan. Na een lunch, waarbij wij bezoek kregen van de kinderen van de Gan van de kibboets, werden wij beloond met een geweldige afdaling, met vergezichten op het meer van Kinnerth. Uitgeput maar zeer voldaan en droog kwamen wij in het hotel. Op het terras in de zon met bier en een ei keken wij terug op een zeer mooie dag.

De kop is eraf

Na een korte ceremonie ging eerst de challenge van start. Al gauw volgen de andere groepen. Het eerste gedeelte is hetfietsen door een geweldig landschap daarna werd het stevig klimmen

Mark heeft wat mooie fotos erop gezet

Morgen meer verhaal wifi is erg

De klimuitdaging naar het Alyn Kinderziekenhuis

De laatste dag is aangebroken. Nadat de wekker heel vroeg is af gegaan en wij een zeer uitgebreid ontbijt hebben verorberd vertrekken wij met bussen naar Park Brittanica. Na uitgebreide instructies van de politie rijden wij door het prachtige gebied waar volgens de vertellingen David Goliath versloeg. De natuur is indrukwekkend mooi. Tot nu toe rijden we nog over heuvelig landschap, maar de zon staat al onvermoeibaar te branden. Heet was het, en hoe.

Na 19km was daar de eerste stop, welke we nodig hadden voor de laatste etappe. De beklimming brak aan, 1403 hoogtemeters richting Jeruzalem. Het zware klimwerk was nu echt begonnen. We rijden door de groene bossen van Ein Kerem richting Moshav Ora. Daar ontmoetten we de fietsers van de andere routes, zodat we samen het laatste stuk naar het ziekenhuis konden fietsen. Dit was een mooi moment, omdat het ons met de neus op de feiten drukte. Wij hebben het één dag moeilijk om de top te bereiken, maar de kinderen in het Alyn Hospital hebben het elke dag opnieuw moeilijk om hun doelen te bereiken.

Nadat iedereen met succes de top heeft behaald, verzamelden we ons een paar kilometer voor het ziekenhuis om gezamenlijk te eindigen bij het ziekenhuis. Dit was voor het eerst dit jaar, zodat iedereen tegelijk aan kon komen fietsen. Als één grote groep vertrokken we, met vier politiemotoren voorop. Om te laten zien én horen dat we eraan kwamen, hadden ze hun zwaailichten en sirenes aangezet. Er stonden mensen aan de kant te juichen en bij de finish stonden familie en vrienden ons op te wachten. Het was een emotionele aankomst.

Medailles werden ons door de kinderen van Alyn omgehangen, elk jaar weer een bijzonder moment. Er stonden hapjes en drankjes klaar, er was muziek en de sfeer was uitgelaten. Tijdens het ondergaan van de zon werd de 17e Alyn Wheels of Love met een ceremonie afgesloten. Brenda (PR-manager van Alyn) bedankte iedereen en onthulde samen met Chaim (Director van Wheels of Love) en The Swift & The Bold (de Alyn-kinderen die meegefietst hebben) het bedrag dat dit jaar tot nu toe is opgehaald. Het was ruim 2 miljoen dollar! Het is een fantastisch bedrag, maar nog steeds zijn giften zeer welkom.

Dit was het einde van het avontuur. Fietsen werden uit elkaar gehaald, koffers werden ingeladen en we gingen allemaal met een zeer tevreden gevoel naar huis. We kijken allemaal met een warm gevoel terug op wederom geslaagde Wheels of Love.

PS Mocht je nou nu zelf enthousiast geworden zijn om ook mee te fietsen? Volgend jaar is de Alyn Bike Ride natuurlijk gewoon weer! Het evenement vindt plaats van 29 oktober t/m 2 november. Zie voor meer informatie de website van Alyn:http://www.alynactive.org/Wheels-of-Love

Emotionele dag

Afgelopen woensdag was een zware dag. Niet in de zin van klimmen en afstanden maar wel op emotioneel gebied. Twee jaar geleden werden wij zoals gewoonlijk tijdens de tocht begeleid door de politie. Grote, stoere maar heel lieve kerels op hun motoren. Een maand nadat de WOL was afgelopen hoorden wij dat een van hen, Yaniv, was omgekomen bij een motor ongeluk. Het toeval wilde, dat een van ons een laatste prachtige foto van Yaniv heeft genomen. Met een big smile fietsend op een van onze fietsend, de politieauto op de achtergrond. Saillant detail is dat deze fiets nummer 100 op zijn fietsbordje heeft en laat dat nu net het noodnummer van de politie zijn! In memory van Yaniv fietsen zijn weduwe en een groep politie agenten mee. Drie dagen had deze vrouw al naar de fiets gezocht, waarvan de foto altijd op haar nachtkastje staat en nu vond zij hem. Niemand hield het droog.

De dag verliep verder prima. Fietsten zo'n 85 km over de zogenaamde "rolling hills" een soort duinen. Maar nog steeds schitterend om doorheen te fietsen.

Tegen de middag kwamen we aan in Netivot, het geboortedorp van Yaniv. Daar werd een emotionele herdenking gehouden, waar ook zijn ouders, kinderen en andere familieleden bij aanwezig waren. Na de ceremonie gingen we in bussen naar Jeruzalem, waar het, door een van de fietsers gesponsoorde traditionele "gala" avond werd gehouden. Nou ja gala!! Hier worden de organisatoren en andere staffleden in het zonnetje gezet en fietsers, die al 5 jaar meedoen krijgen een jackje. Het was me wel weer een dagje! Op naar de finish morgen in Alyn.

De tweede dag

Vandaag gaan we 97 km fietsen, de zon staat alweer stralend aan de blauwe hemel. We klimmen meteen heftig omhoog. De spieren zijn nog niet warm, dus klimmen is echt zwaar. Langs de weg staan mensen enthousiast te klappen en te zwaaien, we vliegen omhoog. We dalen weer af naar het laagste punt van de aarde, de dode zee. Ook fietsen we langs de vrouw van Lot, die versteend naar de Dode zee staat te staren. De zon staat hoog en het wordt steeds warmer, er komt een lange klim, met een stijging van 11%!!. Er valt bijna niet tegen op te drinken. Heel wat mensen gaan uiteindelijke de bezemwagen in, sommige drogen zelfs uit. We blijven klimmen, drinken en fietsen voor de kinderen van Alyn. Bij terugkomst in het hotel aan de Dode zee, gaat een gedeelte van de groep nog even zwemmen, anderen drijven nog even snel in de Dode zee . We hebben een druk programma, dus de bus in en een diner in een Bedoeïen tent. Daarna een indrukwekkende presentatie over het Alyn Hospital. Ze zijn o.a druk bezig nieuwe plannen te realiseren. De AlyNovation. Er komt een laboratorium, waar speciale apparatuur en technieken ontwikkeld gaan worden om nieuwe mogelijkheden voor de kinderen van Alyn en ook mondiaal te realiseren. We zijn onder de indruk over de hulp die het Alyn hospital aan kinderen en ouders geeft, ongeacht religie. We houden jullie op de hoogte.

Morgen wordt weer een lange mooie dag.

De eerste dag,

Op zondagochtend 6 november is het zover, eindelijk mogen wij fietsen voor de kinderen van Alyn. Om 8 uur verzamelen wij bij the good samaritaan, een uurtje met de bus van Jerusalem, vlakbij Jericho. Na het hatikwah ( het volkslied van Israël ) vertrekken 500 rijders, vol enthousiasme, op weg naar Ein Bokek. De temperatuur, ver boven de 30 graden. Na de eerste stop gaan de extra shirts al uit. Indrukwekkend om uiteindelijk de dode zee voor ons te zien liggen. We rijden langs Qumram, waar ooit de dode zeerollen zijn gevonden.

Na de lunch fietsen 15 Kinderen van Alyn met ons mee, op handfietsen, tendems e.d zo zien we nog meer waarvoor wij deze 5 dagen ons in het zweet fietsen.

De temperatuur en de wegen blijven stijgen. Af en toe even stoppen om de de kramp uit de benen te laten trekken. Volgens dokter Mike, drinken wij te weinig. Fantatisch om langs Massada te fietsen. We stijgen bijna 1000 meter en na 96.7 km komen we in hotel Leonardo te Ein Bokek, uitgeput maar zeer voldaan.

Wat zal de dag van morgen ons brengen?