Om 7:45 uur met een mooi zonnetje vertrokken. We hebben er zin in. Nog even de mouwtjes aan, zo vroeg in de woestijn is het nog fris. Onderweg zien we grote plassen water van de afgelopen dagen. We
krijgen nog een paar spetters maar dan is het toch echt over en rijden we alleen nog maar in de zon. Vandaag fietsen we van Mitzpe Ramon naar Be'er Sheva 92 km. We passeren de kibboets waar Ben
Goerion woonde (Eerste president van Israël). De eerste pauze is Bor Havarin, een oude put gebouwd door de Nabateërs. In de zon fietsen we verder op road nummer 40 met wijngaarden langs boerderijen
die wijn olijfolie en geitenkaas produceren. We lunchen in Golda's park ( Golda Meir). Er zijn veel kinderen op schoolreis, Joodse, Arabische en Druzen kinderen. Ieder jaar komen van over de hele
wereld kinderen naar Israël voor een educatieve vakantie, voor de kinderen van Israël was er niets. Door een initiatief van een aantal mensen kunnen nu ook de kinderen van Israël een week op reis. De
Alyn hond heeft zijn baasje terug gevonden, hij bleek gechipt en hij wordt vanavond in Be'er Sheva opgehaald door zijn dolgelukkige baas uit Arad. We gaan zo weg naar een gala avond, casual gekleed
om het feestje van de 13 de wheels of love te vieren. De barmitswa van Alyn. Morgen vertrekken we om 6:45 naar Jerusalem, waar de kinderen van Alyn op ons wachten. Dit verhaal komt misschien wat
later op het blog.
Gordijnen open: hoera! De zon schijnt! Shit, schoenen nog nat........dan maar met natte schoenen naar buiten het zonnetje in. Jammer, dat het maar 8 graden is. Fiets droog gemaakt en met een
opgeruimd humeur vertrokken naar Mitzpe Ramon, 83 km. Het schoot lekker op, behalve voor Jehoeda en Joseph, die het presteerden om op 1 dag 4 lekke banden p.p. te krijgen. De eerste meteen al op de
hoek. Alyn, de hond die ons geadopteerd heeft, is gewassen en gestreken en reist nu mee met de fietsenmaker als onze mascotte. In de hoop dat we vanaf nu geen hondenweer meer krijgen. Bij onze eerste
pitstop konden we bij Aroma eindelijk, na 3 dagen, de echte geur van koffie opsnuiven en drinken! Vandaag eindelijk een berg op en af zonder tegenwind. Door de regen hebben we nu echte wadi's met
water gezien. We hebben echte kamelen en neppers, van metaal, gezien. Na een heerlijke afdaling, kwam er een vals, vals plat, waardoor we extra genoten hebben van een heerlijke lunch. Met goed
gevulde maag waren we in een vloek en zucht in Mitzepe Ramon. We werden even omgeleid om van het spectaculaire panoramische uitzicht van de "kleine" Machatez krater te genieten. Zie foto's
Zand, storm, hagel, regen en ook zonneschijn. ( nog erger dan de 10 plagen). Vertrek 8:30 uur. Even naar buiten om de temperatuur te voelen, 10 graden berekoud,brrrr Alles uit de tas en veel laagjes
aan. Even buiten Arad kregen we support van een bedoeïenen hond. Lief, mager wit hondje. Na 50 kilometer meerennen is hij gefêteerd op water en schnitzels en door de on road in de auto gezet en
geadopteerd door een van de fietsenmakers. Veel wijsheid van de moeder van Marja " van grauw naar blauw" (de lucht) later werd het " van blauw naar grauw". Stromende regen met flinke tegenwind maar
iedereen fietste gewoon door, natter konden we toch niet meer worden. De omgeving is in een woord indrukwekkend. Geweldige kleuren van de woestijn, met zelfs hier en daar een stukje groen en we
kwamen zelfs langs een oase. Vera E. kreeg een lekke band, na het wisselen was het ventiel stuk. Wie heft het ventiel stuk gemaakt? We geven vanavond allemaal licht omdat we langs de kerncentrale van
Dimona zijn gereden. De lunch hadden we in de prachtige Magteesh krater. De zon scheen eventjes lekker. We hadden nog geen flauw vermoeden wat ons nog te wachten zou staan. Het begon met een vals
platje maar al snel werd het vals plat een helling van 13% en een stijging van 900 meter over 6 kilometer. Halverwege begon het heel hard te regenen en te stormen. Binnen no time waren we voor de
tweede keer drijfnat. De klim verliep verder voor iedereen voorspoedig. Na nog een flinke afdaling reden wij Yerucham binnen en verblijven nu in een groot guest house. Lieve sponsors en supporters we
krijgen het niet voor niks maar doen ons uiterste best. Tot morgen en ze zeggen geen regen!
De off-roaders zijn vandaag door de woestijn getrokken met windkracht 7. Knarsetandend door de prachtige heuvels met adembenemende vergezichten en na wat ontmoetingen met herders met schapen en
overstekende kamelen arriveerden wij na zo'n 45 km weer in Arad, kortom een heel leuk rondje zandbak. Op twee lekke banden van Peter na, die schijnbaar na een berichtje van de Palestijnse autoriteit
een extra bezet lusje had gemaakt , een afgelopen ketting en wat geshakete nieren , was het een vermoeiende maar zeer geslaagde dag. Morgen en overmorgen zal de offroad groep offline zijn, tenzij wij
een Wifi kameel tegenkomen. Groeten uit de woestijn van Rudy, Peter, Michel, Max, Louis-Paul, Ralph en Nicole
Dag 1 Arad -MT Amasa - Arad Rond 9.00 uur kwamen de bussen vanuit een zeer regenachtig Tel Aviv en Jerusalem (waar het met bakken uit de hemel kwam) aan in een zonnig maar heel winderig en koud Arad.
Na een rommelige start konden we gelijk aan de bak met een fikse klim en volle wind tegen windkracht 10!! We moesten moeite doen om op de fiets de blijven zitten, we kregen een sterk Mary Poppins
gevoel. Dit werd nog zwaarder toen we de berg MT Amasa moesten beklimmen tot 900m. Vlak voor de lunch hebben we nog een extra berg beklommen omdat we de verkeerde kant werden opgestuurd en dat was
niet funny. Na een heerlijke lunch reden we langs Tel Arad, een ommuurde 5000 jaar oude Canaanitische stad die vroeger werd gebruikt als tussenstop op de kamelenroute. Vanavond de presentatie van
Brenda Hirsch, de geweldig gemotiveerde PR vrouw van Alyn. We waren allemaal zwaar onder de indruk. Morgen weer een nieuwe, hopelijk droge, dag en naar de krater in Mitspe Ramon.
De datum van 11 november nadert al snel. Dan gaat de 13e Alyn bike ride van start met in elk geval onderstaande deelnemers. Nog nooit is de Nederlandse groep zo groot geweest. Er wordt al weer een
tijd hard getraind met spinninglessen op de sportschool, buiten hardlopen, meedoen met toertochten, en op zondagochtend ons vaste fietstrainochtend met onderweg koffie en appeltaart. We hebben er
weer zin in. We gaan ons best doen u weer op de hoogte te houden van onze belevenissen tijdens de Alyn bike ride.
De tijd is omgevlogen, vandaag alweer de laatste dag op de fiets.
Van Dor Nasholim naar Jerusalem, weliswaar niet veel kilometers, maar wel killmeters. De bergen rond Jerusalem zijn prachtig, maar o zo steil.
Na zo'n 20 km vals plat te hebben gefietst begon de echte klim die ons van 200 meter hoogte naar bijna 800 meter zou gaan brengen. Door het land van de Filistijnenmet een stijgingspercentage tussen
de 6 en 14% onder de brandende zon was dat behoorlijk afzien en werd de uitdrukking naar de Filistijnen gaan ons wel heel duidelijk. Maar iedereen heeft de top bereikt, sommige maakten er een
triathlonnetje van, lopen, fietsen en baden (in het zweet).
Op de top was daar weer de geweldige lunch, soep, broodjes en veel water. Er was nog 1 bergje te gaan, samen met de rijders van de off-road en de touring plus nog de 1-dags vliegen (fietsers die
alleen de laatste dag mee fietsen) op naar het Alyn Hospital. De klim zou lang niet zo veel kilometers zijn als de berg voor de lunch, maar helaas was de weg hier en daar verticaal neergezet. De
Amerikanen begonnen spontaan zigzaggend hun weg naar boven te vervolgen, andere fietsers presteerden het midden op de weg af te stappen en de off-roaders hadden nog steeds het gevoel in de bush te
rijden zonder medeweggebruikers, wat resulteerde in veel kunst en vliegwerk om heelhuids boven te komen.
Maar als je daar dan na vijf dagen aankomt, de finishboog passeert en het ziekenhuisterrein op rijdt en daar dan wordt verwelkomd door alle medewerkers en kinderen van het Alyn is het zo ontzettend
de moeite waard geweest!
De slotceremonie was weer fantastisch, met als emotioneel hoogtepunt het inhalen van twee voormalige patienten van Alyn ,Tzur en Itay die met de Challenge hadden meegereden.
Er is ruim $ 1,7 miljoen bijelkaar gefietst, geld dat zo goed besteed kan worden voor alle kinderen die de hulp nodig hebben van een gespecialiseerd ziekenhuis als Alyn.
De tocht was absoluut prachtig, maar het doel is nog veel mooier!!!
Dank aan al onze sponsors, dank voor de bemoedigende woorden van het thuisfront, dank aan alle medefietsers die bergen hebben verzet, dank aan Suzy die zoveel Nederlanders op de fiets heeft
gekregen, dank aan Micha P. voor alle logistiek, dank aan Mark voor alle mooie foto's. En voor diegenen die ik ben vergeten te bedanken ook bedankt!
Het was geweldig, volgend jaar gaan we weer (11 tot 15 november), liefst met een nog grotere Nederlandse delegatie.
Gisteren was het een enorm zware tocht van Peki'n naar Peking. Vooral het eindstuk was killing.
Bij een van de afdalingen vloog een van de rijders uit de haarspeldbocht en vloog over de railing maar bleef nog net voor de afgrond naast een boom hangen. Wonder boven wonder is ze zonder
kleerscheuren maar met een gebarsten helm vanaf gekomen.
' s Avonds happy hour en daarna een uitgebreid Druze diner waar iedereen als een blok in slaap viel. Vandaar het uitblijven van het reisverslag van dag 3.
Vandaag een adembenemende mooie tocht gemaakt. Start was heel koud maar gelukkig door het direct klimmen werden we heel snel warm. We kwamen door een prachtig authentiek Druzedorp, waar de was nog
gezellig aan de lijntjes hangt en de mannen harembroeken dragen en witte hoedjes.
Bij een van de afdalingen, waar snelheden gehaald werden van wel 60km p/u vergat een Amerikaanse waar de remmen ook alweer zaten en werd zij heldhaftig gered door een agent, die met gevaar voor
eigen leven voor de fiets sprong om haar te stoppen.
Een groot gedeelte hebben wij over de speciaal voor ons afgeloten snelweg gereden. De politie is in dit land zeker onze beste vriend.
Rond 4 uur arriveerden wij in het iglo dorp Nachsolim aan de zee. 's avonds een super bbq in de tuin van het iglo dorp met bijpassende temperatuur en op dit moment is er een disco aan de gang.
Wegens algehele verzuring zitten alle Nederlanders in de lounge. Morgen laatste dag, op naar het Alyn!!
De stemming in de groep is top!!Wij hebben de in Nederland achtergebleven fietsers absoluut gemist en hopen, dat zij er volgend jaar weer bij kunnen zijn.
